J.Ś. Gangteng Tulku Rinpocze w dzieciństwie został rozpoznany przez J.Ś. XVI Karmapę Rangdziunga Rigpę Dordże, J.Ś. Dudzioma Rinpocze oraz J.Ś. Dilgo Khjentse Rinpocze jako dziewiąta inkarnacja ciała Pema Lingpy (1450–1521). Jego inkarnacje w Bhutanie uważa się za szczególne błogosławieństwo dla tego kraju. Zgodnie z wcześniejszymi przepowiedniami Gangtengowie Tulku będą inkarnowani tylko w Bhutanie.
Dziewiąty Gangteng Tulku urodził się w 1955 roku w pobliżu Tongsa i został poddany tradycyjnej edukacji tulku w klasztorze Tongsa, zanim został formalnie intronizowany w gompie Gangteng — siedzibie Gangteng Tulków. Gompa Gangteng, której nazwa jak i miejsce zostały wybrane przez samego Pema Lingpę, została założona na początku XVI wieku przez wnuka Pema Lingpy — pierwszego Gangtenga Tulku Gjalse Pema Trinlej. Po intronizacji Rinpocze przejął duchowe przywództwo nad 19 klasztorami i pustelniami ningma. Rinpocze otworzył m.in. klasztor żeński (Pema Czoling), gdzie mniszki mogą zdobyć kompletne wykształcenie. Obecny Gangteng Tulku studiował trzy lata z J.Ś. Dudziomem Rinpocze — głową szkoły ningmapa. Przez ten czas otrzymał pełny cykl inicjacji i nauk linii Pema Lingpy od dwóch wielkich mistrzów – Dudzioma Rinpocze i Dilgo Khjentse Rinpocze. Przez następne 8 lat przebywał na odosobnieniu w stanie ciągłej, głębokiej medytacji, pod kierunkiem poprzedniego Dzie Khenpo Tenzina Dhendupa, oficjalnego zwierzchnika religijnego w Bhutanie. Później nastąpił okres intensywnych studiów, między innymi u Czatrala Rinpocze.
Przez ostatnie 15 lat poprzedni Dzie Khenpo Tenzin Dhendup (który jest uznawany za jednego z największych współczesnych mistrzów dzogczen) przebywał w ścisłym odosobnieniu medytacyjnym, w swej chacie pustelniczej na szczycie góry i przerywał je tylko w przypadku odwiedzin króla Bhutanu, czy takich uczniów jak Gangteng Tulku. To właśnie Dzie Khenpo Tenzin Dhendup nalegał i zachęcał obecnego, dziewiątego Gangtenga Tulku do odwiedzenia Zachodu i udzielania nauk dzogczen jak i „Dziewięciu jan wielkiej doskonałości”, nauczanych przez samego Buddę. Od momentu ukończenia w 1992 roku kolejnego ścisłego odosobnienia Gangteng Tulku pracuje nieprzerwanie na rzecz umocnienia i rozpowszechnienia nauk i praktyk linii przekazu Pema Lingpy. Owocem jego intensywnej buddyjskiej działalności jest powstały w Bhutanie nowy ośrodek trzyletnich odosobnień, centrum ścisłych odosobnień dzogczen, nowa szedra (szkoła dla mnichów na poziomie uniwersyteckim), jak i wiele świątyń i szkół religijnych. Rinpocze odwiedza co roku zarówno Europę, Azję jak Amerykę Północną i przyczynia się do powstania ośrodków odosobnieniowych na tych kontynentach. Rinpocze naucza buddyzmu w jego całej rozciągłości w formie wykładów i inicjacji. Równocześnie Rinpocze jest odpowiedzialny za ponad 25 prywatnych klasztorów ningmapy i świątyń w Bhutanie jak i gompę Gangteng — największy prywatny klasztor w całym królestwie Bhutanu. Przede wszystkim jednak dzięki niemu rośnie liczba praktykujących uczniów. To, że Gangteng Rinpocze przebywa wśród nas stanowi dla nas wielką szansę do skorzystania z jego duchowej spuścizny i doświadczeń. Niech kontakt z nim przyniesie korzyści i dobro zarówno nam, jak i wszystkim czującym istotom.
Linia inkarnacji Gangtengów Tulku na podstawie książki Sarah Harding „Życie i nauki Pema Lingpy”(Wydawnictwo NORBU, Rok wydania 2008):
- Gjalse Pema Trinley (1564-1642)
- Tenzin Lekpai Dondrup (1645-1726)
- Tinley Namgjal (zm. ok. 1750)
- Tenzin Sizhi Namgjal (1761-1796)
- Orgjen Geleg Namgjal (zm. ok. 1842)
- Orgjen Tenpai Nyima (1873-1900)
- Orgjen Tenpai Nyinjed ()
- Orgjen Thinley Dorje ()
- Kunzang Pema Nampar Gjalła (ur. 1955)