Klasztor Gangtey
– region Wangdy Phodrang, dolina Phobdzikha
W swej corocznej, jesiennej wędrówce z Chin do Tybetu, czarne żurawie zawsze odwiedzają Gangtey Gompę, okrążając ją w locie trzy razy. Gangtey Gompa, to serce należącej do Ningmapy tradycji Pema Lingpy oraz główna siedziba Gantenga Tulku Rinpocze. Położona jest w dolinie Phobdzikha. Początki klasztoru sięgają VII wieku lecz jego powstanie przepowiedział już dwieście lat wcześniej sam Terton Pema Lingpa – wielki odkrywca skarbów Dharmy. Ponad doliną, w której znajduje się Klasztor, założono wyższą uczelnię buddyjską – Szedrę: Dongag Tösam Rabgayling. W okolicy znajdują się również domki odosobnień, w których mnisi odbywają tradycyjne 3-letnie odosobnienia.
Położenie i pomyślne oznaki
Położona w centralnym Bhutanie (ok 75 km od stolicy Bhutanu – Thimpu), główna siedziba Gangtengów otoczona jest piękną przyrodą: górami, lasami oraz łąkami pełnymi leczniczych ziół i roślin. Od zachodu osłania ją łańcuch sięgających 5 000 metrów n.p.m. Czarnych Gór. Przez dolinę Phobdzikha płynie rzeka Nake Czieniuu. Okoliczna ludność to nomadzi i pasterze jaków. W czterech kierunkach wokół znajdują się: na wschodzie – Gayney Lhakhang w Bumthangu; na południu – Moenyul Namkha Dzong; na zachodzie – Paro Taktsang; na północy – Namthang Lu Gi Phu, jaskinia Guru Rinpocze. Sama Gompa Gangtey góruje nad regionem. Dziewięć otaczających ją wzgórz, symbolizuje dziewięć jan, czyli pojazdów buddyjskich nauk. Rozległość nieba nad Klasztorem jest pomyślnym znakiem dla praktyki Dzogczen.
Pozostałe dobre właściwości
Góry i lasy są jak 16-tu Wielkich Arhatów wraz z uczniami.- Biała droga Langleygang reprezentuje wschodniego szarego Tygrysa.
- Błękit Zhungczu Ngoenmo – południowego błękitnego Smoka.
- Czerwona skała Trawanang – zachodniego czerwonego Ptaka.
- Łąki Tsi Tsi La – północnego czarnego Żółwia.
- Czterech miejscowych strażników (Sadag) świadczy o niezniszczalności czterech żywiołów.
- Jest tam zawsze zielone „spełniające życzenia drzewo” (Paksam Dzoenszing) – symbol ziemskiej i duchowej pomyślności.
- Regiony poniżej, w środku i powyżej są symbolem nauk Trzech Koszy (Tripitaka).
- Centra odosobnieniowe służą buddystom obojga płci.
- Rozplanowanie budynków jest pomyślne: Gompa jest na planie kwadratu, co oznacza doskonałość nauk i praktyki; mocny mur ochronny oznacza ochronę przed złymi wpływami; trzy wejścia reprezentują „trzy bramy jogi”, a dzięki 108 drzwiom i oknom mrok niewiedzy zostaje oczyszczony.
- Wizerunki bóstw reprezentują współczucie, a mandale odpowiadają: Mahajodze (joga zewnętrzna), Anujodze (wewnętrzna) i Atijodze (tajemna – dzogczen).
Rozkład i wystrój pomieszczeń
Na parterze głównego budynku znajdują się wizerunki buddów trzech czasów, buddów czterech kierunków, Ośmiu Szlachetnych Synów, Hajagriwy i Wadżrapaniego. Sala Zgromadzeń ozdobiona jest wizerunkami bogiń ofiar, po obu stronach wejścia przedstawiono Królów Czterech Kierunków, Mandalę Cyklicznej Egzystencji, plan Góry Meru wg sutr i tantr, czyste krainy: Zangdopalri i Szambalę. Pierwsze piętro posiada kapliczki Dharmapalów i skarbiec. Na drugim piętrze, gdzie znajduje się światynia głównego lamy, znajduje się posąg Wadżrasattwy oraz posągi dzierżycieli Linii Peling. We wschodnim skrzydle zgromadzono kompletne teksty Nyingma Gyud Bum. W południowym skrzydle znajdziemy posągi Ośmiu manifestacji Guru Rinpocze oraz osiem czortenów (inaczej:stupa) z czerwonego drzewa sandałowego. Część mieszkalna znajduje się w skrzydle wschodnim i zachodnim. W zachodnim skrzydle jest również Gompa Amitajusa z jego posągiem i posągami pokrewnych bóstw. Północna część zawiera Maczen Lhakhang, gdzie umiejscowiona jest stupa z relikwiarzem, a w nim – zabalsamowane ciało VI Gangtenga Tulku (Tenpei Nimy). Ponadto znajdują się tam posągi Szesnastu Arhatów. U wejścia do świątyni głównej jest Lakhang 11 ramiennego Awalokiteśwary. Świątynię główną otaczają Sala Zgromadzeń Szedry i Kezang Lhakhang. Kwatery mieszkalne mnichów są zbudowane w czterech kierunkach wokół. Klasztor posiada kolekcję przedmiotów rytualnych.
Historia
Klasztor Gangtey, inaczej: Gangteng Sangngak Czieling, co oznacza „Szczyt Nauk Dharmy”, założył w 1613 roku wnuk Pema Lingpy – Gjalse Pema Tinley (1564–1642). Historia klasztoru splata się z historią ustanawiania w Bhutanie tradycji Wadżrajany przez Guru Rinpocze. Odwiedzając Bhutan w VIII i IX stuleciu, Guru Rinpocze ukrył tu liczne skarby buddyjskich nauk zwane Termy. A w XV wieku wiele z nich odkrył Pema Lingpa, uważany za inkarnację Guru Rinpocze. Zaowocowało to założeniem i budową licznych klasztorów, a Pema Lingpa nadano tytuł Króla Tertona – Wielkiego Odkrywcy Skarbów. Pema Lingpa, w czasie pobytu w dolinie Phobdzikha, udzielił święceń i ślubowań, oraz pobłogosławił miejsce. Przepowiedział wtedy, że jego potomkowie założą klasztor na szczycie („Gangteng”, to szczyt góry) i rozsławią tradycję Peling. Stał się on jednocześnie pierwszym Tulku klasztoru. Obecna dynastia króla Bhutanu – Wangczuk, to potomkowie Pema Lingpy.
Struktura, budowa i renowacja
W chwili obecnej w klasztorze mieszka stu świeckich medytujących (gomczenów). Opiekują się klasztorem razem z wiernymi z pobliskiej wsi.
Konstrukcja pierwotnego Lakhangu wykonana była w formie wolontariatu, siłami lokalnej społeczności. Materiał konstrukcyjny (drewno i kamień) pozyskiwano z okolicznych lasów i wzgórz. Legenda mówi, że miejscowe bóstwo opiekuńcze – Delep pomagało przy stawianiu fundamentów, staczając kamienie w dół zbocza. Z Tybetu sprowadzono biegłych w rzeźbie i architekturze artystów.
Obecny IX Gangteng Tulku Rinpocze zdobył fundusze i zainicjował renowację klasztoru, która miała miejsce w latach 2000 – 2008. Projekt kosztował 700 millionów bhutańskich ngultrumów. Pracom patronował Rząd Bhutanu. Wolontariuszami przy renowacji byli miejscowi wierni oraz klasztorni gomczeni (świeccy jogini).
Konsekracja Gompy
Konsekracja odnowionego klasztoru Gangtey (który został wpisany na Listę Dziedzictwa Światowego) odbyła się 10 października 2008 roku z udziałem rządu oraz rodziny królewskiej Bhutanu. Pobłogosławiono cztery kierunki wokół klasztoru oraz recytowano święte teksty ze skarbów Pema Lingpy, dedykowane gniewnej formie Guru Rinpocze. Rytuały odprawiała zgromadzona w klasztorze społeczność z 13-tu religijnych instytucji kultywujących tradycję Peling. Wśród gości znaleźli się również kultywujący linię Peling praktykujący ze wsi Khunnu w Himaczal Pradesz w Indiach.
Fundacja Peling Czieki Gatsel (Padling Choeki Ga Tshal)
Opieka nad gompami i pustelniami pod zarządem Gangtenga Tulku Rinpocze
Fundację Peling Czieki Gatesel założył w 2007 roku IX Gangteng Tulku Rinpocze (Kunzang Rigdzin Pema Namgyal), dzierżyciel linii Peling. Towarzyszy mu Zarząd Powierniczy, działający według Aktu do spraw Organizacji Religijnych w Bhutanie. Celem Fundacji jest podtrzymywanie tradycji Pema Lingpy dla przyszłych pokoleń oraz jej propagowanie. Oprócz propagowania dla dobra istot i pokoju na świecie nauk Buddy, Fundacja zajmuje się także chronieniem dziedzictwa kulturowego i wspieraniem edukacji.
Symbolika logo Fundacji
Kwiat lotosu symbolizuje Zrodzonego w Lotosie, czyli Guru Padmasambhawę, którego uważa się za Drugiego Buddę. Koło Dharmy odnosi się do propagowania Nauk dla dobra istot i pokoju na świecie. Znajdują się przy nim jelenie na pamiątkę Pierwszego Obrotu Kołem Dharmy w Parku Jeleni w Sarnath, gdzie Budda nauczał po raz pierwszy. Oznaczają też spijanie przez czujące istoty nektaru Dharmy. Nad Kołem Dharmy, znajdują się lotosowe pędy z parą łabędzi z lewej oraz parą papug z prawej strony. Łabędź i papuga, symbolizują tłumaczy tekstów dharmicznych, przekładanych z języka pali na język tybetański, którzy uczestniczyli w przekazywaniu Dharmy z Indii do Tybetu. Pośrodku, pomiędzy nimi, leżą teksty buddyjskie jako symbol 84 000 tomów nauk buddyjskich.
Pod skrzydłami Fundacji Peling Czieki Gatsel znajdują się 23 Gompy:
1. Gangteng Sang-ngag Choeling Goenpa, Gangteng Gewog, Wangdiphodrang
2. Renovation of Gangteng Goenpa
3. Gela Drechagling, Gangteng Gewog, Wangdiphodrang
4. Tagphu Gonpa, Phobjikha Gewog, Wangdiphodrang
5. Zizi Lhakhang, Phobjikha Gewog, Wangdiphodrang
6. Getekchhen, Phobjikha Gewog, Wangdiphodrang
7. Damchen Lhakhang, Phobjikha Gewog, Wangdiphodrang
8. Athang Morakha, Athang Gewog, Wangdiphodrang
9. Pangkha Samten Choeling, Nisho Gewog, Wangdiphodrang
10. Chitokha Goenpa, Nisho Gewog, Wangdiphodrang
11. Gogona Gomdey, Gangteng Gewog, Wangdiphodrang
12. Wachen Goenpa (Wangkha), Phobjikha Gewog, Wangdiphodrang
13. Gorgon Zarsa Ney, Gangteng Gewog, Wangdiphodrang
14. Phodrong Samtenling, Tang Gewog, Bumthang
15. Tsakaling Samtenchoeling Goenpa, Tsakaling Gewog, Mongar
16. Chali Wamokhar, Chali Gewog, Mongar
17. Chali, Dechen Chholing Goenpa
18. Serzhong Goenpa, Mongar, Shermung Gewog, Mongar
19. Jarey Goenpa, Jarey Gewog, Lhuentse
20. Kuenzangling Lhakhang, Kurtoe Gewog, Lhuentse
21. Gongphug Lhakhang, Tong Gewog, Zhemgang
22. Mendrub Gonpa, Shaba Gewog, Paro
23. Lholing Gonpa, Shaba Gewog, Paro
TUTAJ można obejrzeć zdjęcia wyżej wymienionych Gomp i Lhakhangów.