Wyjaśnienia Gangtenga Rinpocze n.t. praktyki Drubczen

Drubczen – intensywna praktyka grupowa

Drubczen odgrywa ważną rolę w praktyce Mahajany. Dosłownie oznacza „wielkie zgromadzenie”, „wielkie/wspaniałe osiągnięcie”. Ponieważ tego rodzaju praktyka jest dla nas kluczowym punktem na naszej ścieżce, planujemy zorganizowanie drubczenu we Francji, w przyszłym roku. Będziemy korzystać w praktyce z głębokiej i tajemnej termy Wadżrakilai, odkrytej przez Pema Lingpę. Uważa się, że praktykowanie podczas drubczenu głębokich metod fazy rozwojowej (Mahajogi) i spełniającej (Anujogi) jest szczególnie pomyślne. Ogólnie rzecz biorąc można praktykować na dwa sposoby: po pierwsze indywidualnie, jako samotny daka czy dakini; drugi sposób, to praktyka grupowa, [np.] na drubczenie, w wielkim zgromadzeniu – wspaniałym osiągnięciu praktykujących kobiet i mężczyzn, gdy jogini i joginki (w równej liczbie) spotykają się razem [w jednym miejscu]. Gdy pojawiają się jednocześnie pomyślne okoliczności obecności głębokich metod i mądrości, gdy dakowie i dakinie praktykują razem w jednej mandali, nazywamy to drubczenem, wspaniałym zgromadzeniem, wielkim spełnieniem.

Praktyka drubczenu kiedyś i dzisiaj

Jakie jest znaczenie drubczenu? W jakim kontekście należy go postrzegać? Można to rozpatrzyć ze względu na dwie kategorie praktykujących: z jednej strony znajdują się praktykujący, którzy wykonują praktykę z wielką wiarą i głębokim oddaniem, z drugiej zaś znajdują się ci, którzy praktykują ze względu na znaki. W przeszłości ludzie intensywnie praktykowali, skupiając się na oznakach. Drubczen zajmował wówczas zwykle sześć miesięcy, czasem nawet rok, czy dwa! Zebrani w wielkie grupy praktykujący praktykowali tak usilnie, że ich zwykłe ciała przybierały formę bóstwa – jidama; praktykowali aż do osiągnięcia całkowitej transformacji. Oto, co znaczył kiedyś drubczen. Niestety dzisiaj już tak to nie działa. Dziś ludzie w większości mają mało czasu i wiele konceptualnych myśli. Są do tego tak zaabsorbowani swoją pracą, że na duchową praktykę zostaje im niewiele energii. Dlatego dziś praktykuje się zwykle wg tradycji meu’go, tzn. medytacja opiera się na wierze i oddaniu. W taki sposób praktykowany jest dziś drubczen. Zajmuje zwykle 10 dni, łącznie z inicjacjami przygotowawczymi itd.

Korzyści płynące z drubczenu – takie jak z trzyletniego odosobnienia – dla jednostki i dla całego kraju

Mówi się, że błogosławieństwo zebrane w wyniku drubczenu jest tak wielkie, że nie da się go opisać. Każdy odniesie korzyść z błogosławieństw drubczenu: nie tylko uczestnicy, ale również miejsce praktyki i cały świat. Nawet jeśli nie uda wam się podczas drubczenu dokonać przekształcenia w bóstwo – jidama, [z praktyki] płynąć będzie olbrzymia korzyść i doświadczycie silnego błogosławieństwa ciała, mowy i umysłu. Mówi się nawet, że korzyść i moc wynikające z prawdziwego drubczenu, praktykowanego z nieskalaną motywacją i w sprzyjających, odpowiednich warunkach, są takie same jak z trzyletniego odosobnienia. Drubczen daje wiele siły i mocy całemu światu; dzięki niemu znikają choroby i klęski głodu, jak również wszelkie cierpienia i konflikty. Drubczen może zapobiec nawet tak poważnym konfliktom jak wojny, zapewniając pokój i szczęście. Wielką korzyść odnosi zatem nie tylko miejsce praktyki, ale cały świat. Z powodu intensywności praktyki jej miejsce staje się czystą krainą Akaniszty. Jogini i joginki doświadczają wielkich fal błogosławieństw ciała, mowy i umysłu.

Wyzwolenie i pokój są ważnymi celami, zwłaszcza w czasach ogólnych zaburzeń i konfliktów

Najwyższym celem Wadżrajany jest osiągnięcie stanu Buddy Wadżradhary w jednym życiu – po to, aby osiągnąć urzeczywistnienie i nie musieć przechodzić przez bardo. Drubczen może się do tego znacznie przyczynić: jego moc i błogosławieństwa są tego rodzaju, że trudno je opisać. Jest to przede wszystkim praktyka nie tylko indywidualna, lecz także grupowa. Podczas praktyki grupowej praktykujący wyzwalają potężną dynamikę i wielką siłę. Aby mogło dojść do spotkania metod i mądrości joginów i joginek stosowane są tajemne praktyki Mahajany. Metody owe są tak dogłębne i niosą ze sobą takie błogosławieństwo, że mają moc wyzwalania. Wyzwolenie osiąga się przez widzenie, przez jedzenie określonych substancji i przez dotyk. Oto głębokie metody Mahajany związane z praktyką drubczenu, wielkiego zgromadzenia, wspaniałego osiągnięcia [drub’pa czen’po].
Gdy pojawia się jednocześnie pięć pomyślnych okoliczności (pomyślne – doskonałe miejsce, czas, doskonały nauczyciel, doskonałe nauki, oraz doskonały „orszak”, np uczniowie), gdy dodane są do nich pomyślne substancje, powinniśmy odczuwać w sercu wielką radość. Jeśli rozpoczynacie wówczas praktykę ze szlachetną intencją i głęboką motywacją i jeśli spełnianych zostaje pięć pomyślnych okoliczności – warunków, powstaje wielka moc. Dla całego świata, dla sprawy pokoju tworzy się potężna, dynamiczna siła. W obecnych czasach świat dręczony jest niepokojem: jest wiele konfliktów i wojen. Ekonomiczna sytuacja jest również trudna. Energia wielu państw, nie tylko w aspekcie ekonomicznym, degeneruje się; pojawiają się określone znaki. Jeśli spojrzeć na to globalnie, wszystkie kraje znajdują się w stanie upadku. W dodatku na poziomie życia osobistego jesteśmy konfrontowani z problemami i przeszkodami. Nasza praktyka odgrywa absolutnie kluczową rolę w usunięciu owych przeszkód, zarówno w odniesieniu do naszego życia, jak i w odniesieniu do całego społeczeństwa.

Wzrost szczęścia i witalności dzięki praktyce grupowej

Jeśli spojrzeć na to ze zbiorowego punktu widzenia, drubczen naprawdę owocuje wzrastaniem na wielu różnych poziomach: wzmacnia siłę osobistą [wang’tang], oraz powodzenie; dosłownie – wzmacnia „powietrznego konia” [lung’ta], tak, że uzyskuje się większy wpływ na odwracanie działania przeciwnych okoliczności. Mamy również możliwość zwiększenia własnej witalności, wzmocnienia zdrowia, powodzenia materialnego i sławy; mówiąc pokrótce, mamy możliwość wzmocnić wszystko, co może ulec zwyrodnieniu, czy osłabieniu. Wszystko, co jest słabe, lub zagrożone zanikiem może zostać odnowione dzięki świeżej mocy błogosławieństwa drubczenu. Gdy spotykają się pomyślne warunki, jesteśmy w tym szczęśliwym położeniu, że doświadczamy błogosławieństwa ciała, mowy i umysłu jidama oraz jego orszaku. Drubczen jest tak cenną rzeczą, że trudno ująć to w słowa.
W przeszłości, po odbyciu drubczenu, jogini (w swoich ciałach) udawali się od razu do kaczie, czystej krainy dakiń. Dla nas byłoby to prawdopodobnie trudne, ale mamy przynajmniej szansę otrzymania błogosławieństwa ciała, mowy i umysłu jidama.
Lepiej, że nie udamy się do krainy dakiń, bo zmartwiło by to pewnie naszych partnerów, przyjaciół i rodziny, ale [uczestnicząc] w prawdziwym drubczenie możemy być pewni błogosławieństw jidama.
W związku z powyższym w przyszłym roku, w Blye (Jura Francuska), w naszym, centrum Dharmy Pema Yang Dzong odprawimy praktykę drubczenu. Będzie oparta na cyklu najgłębszych praktyk Wadżrakilai – sog’ri’pu’dri, Tajemnego Ostrza Siły Życiowej; jest to terma odnaleziona przez Pema Lingpę.

Niechaj organizację i praktykę [drubczenu] prowadzi szlachetna, oświecona myśl!